Kiedyś był symbolem wieku niemowlęcego, dzisiaj jest owiany złą sławą. Smoczek zyskał szerokie grono zwolenników i przeciwników, tymczasem prawdy o popularnym uspokajaczu należy szukać pośrodku. Czy podawać dziecku smoczek? Jeśli tak, to kiedy i do kiedy? Jeśli nie, to jak w naturalny sposób radzić sobie z odruchem ssania u niemowlęcia i małego dziecka? Przeczytaj i zobacz, o jakie informacje warto uzupełnić posiadaną wiedzę.
Ssanie – naturalny instynkt dziecka, a smoczek
Ssanie stanowi jeden z najbardziej naturalnych instynktów małego dziecka i nie należy go w żaden sposób ograniczać. Mając na uwadze konieczność zaspokojenia dziecięcej potrzeby ssania, smoczek zdaje się być przyjacielem rodzica i malucha. Skąd zatem przekonanie o jego niewłaściwym wpływie na rozwój dziecięcej mowy? Z niewłaściwego wykorzystania jego zalet.
Smoczek na tak? Zasady podawania dziecku smoczka
Smoczek uspokaja i wycisza. Może więc stać się najlepszym przyjacielem dziecka i sprzymierzeńcem rodziców i dziadków. Jest jednak jeden warunek – musi być używany według zasad i pod pełną kontrolą opiekunów. Zgodnie z najważniejszymi podanie smoczka nie może zastępować relacji pomiędzy rodzicem, a dzieckiem, dodatkowo zaś powinno być poprzedzone próbą zaspokojenia podstawowych potrzeb malucha, np. głodu. Każdorazowo należy zatem poznać przyczynę płaczu dziecka i dopiero – podać mu smoczek.
Zalety smoczka: dlaczego podać go dziecku?
Smoczek nie tylko uspokaja i pociesza niemowlęta i małe dzieci. W świetle aktualnych badań może minimalizować ryzyko nagłej śmierci łóżeczkowej. Pozwala bowiem uniknąć bezdechu sennego. Dzieci, które korzystają ze smoczka uczą się koordynować oddychanie i połykanie, co więcej, smoczek stosowany nie dłużej niż do 4-6 miesiąca życia malucha sprzyja prawidłowemu rozwojowi ust i korzystnie stymuluje mięśnie twarzy. Smoczek umożliwia równomierny nacisk języka na podniebienie, co sprzyja jego stopniowemu powiększaniu. Co więcej, ułożenie smoczka pozwala na prawidłowe zamknięcie ust i swobodny przepływ powietrza, w efekcie czego wystąpienie wad zgryzu wyraźnie maleje.
Wady smoczka: kiedy i dlaczego nie podawać go dziecku?
Zdarza się, że smoczek jest zbędny, np. wówczas, gdy maluch jest karmiony piersią. Warto jednak wiedzieć, że ssanie brodawki w rzeczywistości różni się od ssania smoczka i nie wyklucza jego użycia w ogóle. Dzieciom karmionym naturalnie można podać smoczek po 3 lub 4 tygodniu życia, po to, żeby nie zakłócić naturalnego odruchu ssania. Kiedy podanie dziecku smoczka ma negatywne konsekwencje? Zawsze, kiedy jest używany nieprawidłowo i poza kontrolą rodziców, tj.:
- zbyt długo. Smoczek używany do 2-3 roku życia może powodować wady zgryzu. Specjaliści zalecają, żeby zrezygnować ze smoczka w 18. miesiącu życia dziecka, najpóźniej – w trzecim roku życia.
- jako odpowiedź na każdy rodzaj płaczu. Podawanie dziecku smoczka w odpowiedzi na każdą sygnalizowaną potrzebę nie jest rozwiązaniem problemu, utrwala natomiast potrzebę ssania w sytuacjach stresujących.
- jako substytut relacji rodzic-dziecko. Smoczek nie może stanowić odpowiedzi rodzica na potrzebę bliskości dziecka. Pierwszą odpowiedzią na płacz lub niepokój malucha powinna być zatem bliskość opiekuna.