Rodzice niejednokrotnie stoją przed dylematem czy spać z dzieckiem w jednym łóżku, czy też przyzwyczajać naszego maluszka do oddzielnego spania już od najmłodszych lat. Nie ma tu prostej i jednoznacznej odpowiedzi. Najlepiej podążać za własnym wyborem, zgodnie z naszymi emocjami, uczuciami i być może także wygodą.
Spanie z dzieckiem ma swoje zalety. Jest ich bardzo wiele, a jedną z nich to na pewno łatwość karmienia. Ile razy budziłaś się w nocy i musiałaś przejść do kolejnego pokoju albo choćby wyjść z ciepłego posłania chcąc nakarmić dziecko piersią? Wspólne spanie rozwiązuje ten kłopot, ponieważ nie musisz opuszczać ciepłego i przytulnego miejsca, gdy dziecko przerwie ci sen. Ponadto między rodzicami i noworodkiem rodzi się z pewnością mocniejsza więź. Dzieci lubią czuć waszą bliskość, szczególnie w nocy. Szczęśliwi i spełnieni rodzice także nie narzekają na obecność swojej pociechy. Wszyscy jesteśmy bardziej zrelaksowani i spokojni. Zgodnie z prowadzonymi badaniami, dzieci, które spały z rodzicami, mają większą samoakceptację, są spokojniejsze, mniej się stresują, a w przyszłości nie popadają tak często w choroby psychiczne. Co oczywiste, razem jest cieplej i przytulniej. Niektórzy nawet twierdzą, że dzieci śpiące same w łóżeczku są bardziej narażone na ryzyko śmierci łóżeczkowej.
Wady spania z noworodkiem
Mimo tak wielu zalet, takie rozwiązanie ma również swoje wady. Jeśli nie posiadamy zbyt pokaźnego łóżka w sypialni, może być wszystkim ciasno. Rodzice muszą uważać na maluszka, aby miało wystarczająco dużo miejsca. Ponadto, zawsze budzą się oboje, gdy w nocy dziecko płacze. Czasem mówi się także o tym, że spanie z dzieckiem jest po prostu niezdrowe. Chodzi bowiem o florę bakteryjną dorosłych, a także bakterie które pozostawiają na poduszce. Co do tego aspektu naukowcy się spierają, ponieważ dzieci śpiące z rodzicami, mające z nimi kontakt, wręcz nabywają lepszej odporności. Na pewno jednak poduszki, które przeznaczone są dla dorosłych, a także kołdry mogą być dla dziecka niebezpieczne i nieść ryzyko uduszenia.
Co ważne, rodzice śpiący z dzieckiem nie mają ani chwili dla siebie. Muszą się wówczas pożegnać ze wspólnymi rozmowami przed snem, przytulaniem oraz intymnością, jaka przecież spaja ich związek. Liczy się wtedy tylko dziecko, a pielęgnowanie uczuć pomiędzy nimi, schodzi trochę na plan dalszy.
Wygoda i komfort dziecka jest najważniejszy
Rodzice muszą więc samodzielnie podjąć decyzję, ale pamiętajmy, że dziecko śpiące z rodzicami, trudno jest tego później odzwyczaić. O ile do pierwszego roku życia jest to dobre dla wszystkich stron, o tyle z każdym rokiem będzie mieć mniej pozytywnych aspektów. Konieczne jest więc znalezienie złotego środka. Oczywiście, w pewnych przypadkach należy całkowicie zrezygnować ze spania z dzieckiem, jak choćby w sytuacji, gdy któryś z rodziców zażywał alkohol, środki nasenne lub ma nawyk palenia papierosów w sypialni. Pamiętajmy także o wygodzie spania, jeśli łóżko jest zwyczajnie za małe, nie fundujemy dziecku wątpliwego komfortu.
